Voor later, je kunt nooit weten....

Jarenlang bewaarde ik allerlei spullen. Waarom bewaarde ik die allemaal? Voor later, je kunt nooit weten... Sinds de diagnose longkanker werd gesteld kan ik steeds makkelijker dingen weggooien. Later kan vroeger zijn dan je denkt heb ik gemerkt. En voor je kinderen hoef je het ook niet te bewaren. Dat hebben ze mij al lang duidelijk gemaakt. Ik denk nu bij alles wat ik onder handen krijg bij het opruimen voor wie in het later dat handig is. Wie heeft er dan nog interesse in cassettebandjes van Sesamstraat? Jip en Janneke? Sprookjes van Andersen? Aan alles kleven herinneringen. Ik hoor de kinderen weer op de achterbank in de auto op weg naar Finland en Zwitserland meezingen. Maar ja, wie heeft er later nog een casssetterecorder? Onze kinderen zeker niet, dus vooruit, de vuilniszak in. Als ik echt heimwee krijg naar die liedjes zullen ze best op cd of dvd te koop zijn. Later.

De Disneyvideo's bewaar ik zolang ik nog een videorecorder in huis heb. Daarna vervang ik ook deze door dvd's.

Weer een zegening van de longkanker. Ik kan dingen weggooien die ik eigenlijk bewaarde voor later. Het huis wordt steeds leger.