En dan is het nog maar een paar dagen voor het NMK dat dit keer in Zwolle wordt gehouden. Ik heb voorzichtig ingeschreven want de periode december tot en met nu was het weer de ene hoestbui na de andere. Bovendien vaak behoefte aan iets meer zuurstof dan ik per ademhaling tot mij nam. Dus wisselende conditie. Dan weer een training van 2 km. Dan weer een week helemaal niets. Dan weer eens 1500 meter enz. Dat schiet dus niet echt op. Mijn kleinzoon trok zich daar niets van aan. Oma bleef zowat in een hoestbui, kleinzoon kwam niet meer bij van het lachen. O, o, wat was dat grappig. Ik vroeg mij wel eens af hoe hij zijn twee oma's uit elkaar zou houden. Nu, dat is niet moeilijk. Dat wordt natuurlijk gewone oma en oma hoest. Afgelopen zondag was het ook geen echte training. Ik was zo moe dat ik mijn armen nauwelijks over het water kon krijgen. En dat moet toch wel wil je vooruit komen. Al voort ploeterend heb ik toen drie doelstellingen voor dit NMK geformuleerd.1. Technisch juist zwemmen
2. Het maximale wat erin zit eruit halen
En heb ik aan deze twee doelstellingen voldaan dan komt de volgende doelstelling
3. Tevreden zijn met het resultaat
En eigenlijk nog een vierde doelstelling. Als ik het resultaat zie van mijn zwemmen, dus pas na afloop, besluiten of dit een piekmoment was of een trainingswedstrijd.
Lijken mij goede voornemens. Op naar Zwolle!
