Alle brildragers kennen het getwijfel bij het laten aanmeten van een nieuwe bril. Wat is duidelijker, dit glaasje of deze? En in welke kleur zijn de letters helderder, in deze kleur of deze? Na drie keer kijken weet ik het echt niet meer. Ik zie de verschillen niet meer. Zo is mij drie jaar geleden een verkeerde bril aangemeten. Werd overigens gratis vervangen door nieuwe glazen na weer een heleboel geaarzel. Iets soortgelijks ervoer ik bij de schriftelijke COPD-test. Wanneer was ik de afgelopen periode benauwd en in welke mate (kies tussen: nooit, zelden, af en toe, regelmatig, heel vaak, meestal, altijd). In hoeverre was ik hierdoor beperkt in mijn dagelijkse bezigheden (kies tussen: helemaal niet, heel weinig, een beetje, tamelijk erg, volledig) Om verder te kunnen kies ik met mijn ogen dicht, want wat is het verschil tussen af en toe en regelmatig, tussen heel vaak en meestal. Dan de vraag of ik een sport beoefen en zo ja welke. Maar één antwoord mogelijk, maar ik zwem veel en ik wandel en fiets veel. Ik kies toch maar voor zwemmen met 5 uur per week. En zo gaat het maar door. Ik kan nooit het antwoord geven wat ik echt wil, want dat staat er niet tussen. Dan komt de uitslag. COPD is erger geworden sinds de zomer. Maar hoe
betrouwbaar is deze test nu nog en dus de uitslag? Van dit soort schriftelijke testjes word ik gek. Geef mij maar testen gebaseerd op meten. Zet mij op een fiets, laat mij krachtig in- en uitademen. Voor de goede orde, dit is een servicetest van de apotheek, niet van mijn longarts.
En dan ga ik met de resultaten van het longfunctie-onderzoek (gebaseerd op meten), een paar weken geleden aangevraagd door mijn huisarts, naar de longarts, ook al omdat het weer tijd is voor de halfjaarlijkse APK. De foto van mijn longen laat geen verschillen zien met de vorige. Kon ik dat ook maar zeggen van de foto's in mijn fotoalbum.
De 88-jarige leeftijd van mijn longen, die het onderzoek liet zien, heeft mijn longarts gelukkig kunnen weerleggen. Het stuk long dat ik niet meer heb werd wel als inhoud meegeteld. Mijn longen zijn waarschijnlijk jonger dan die van mijn gemiddelde leeftijdsgenoot omdat ik ze door mijn zwemtraining regelmatig flink aan het werk zet. Kijk dat zijn nog eens berichten die je graag horen wilt. Eén pufje wordt vervangen door een andere uit dezelfde familie. Ben benieuwd naar het resultaat van die wisseling.
vrijdag 18 oktober 2013
zondag 6 oktober 2013
Soms heb je zo'n schouder eventjes nodig
Dutchie, de mascotte van het toernooi |
Het werd een hele gezellige week, waarin ik geniet van mijn eigen zwemmen, maar ook van de resultaten van de anderen. Vrijdags heb ik nog het gevoel van een NMK omdat die ieder jaar in dit zwembad gehouden worden. Zaterdags is het hele terrein echter omgetoverd in een echt EMK-terrein met naast het zwembad winkeltjes, terrasjes,
Net uit het water na 3km....... |
........en gedoucht |
Genummerd voor het open water op schouderbladen, bovenarmen en handen |
En dan staat daar iemand die een arm om mij heen slaat en zegt, Loekie wij zeggen het niet vaak, maar wij zijn zo trots op je hoe je dit weer doet en hoe je met dit alles omgaat. En dan komen even de tranen. Van geluk en van verdriet tegelijk, maar vooral toch van geluk. Wat een week was dit. In Stockholm in 2005 eindigde ik op alle afstanden bij de eerste zes, werd ik derde op de 200 vrij, vierde op de 3km. Dat geluksgevoel van toen heb ik nu weer. Maar het zit nu dieper. Het had zo anders kunnen aflopen met mij.
Abonneren op:
Posts (Atom)