6 februari 2009
Dat was dus de trombosedienst vandaag. In mijn onschuld dacht ik in eerste instantie ach, bloedverdunners, ik slik wat, zo eens in de paar maanden wordt het bloed dan gecontroleerd en dat is dat.
Niets is minder waar. Ik moet letten op mijn voeding. Niet teveel van dezelfde kleur groente achterelkaar. Dus niet wat zullen wij eten morgen? Doperwten, spruitjes, boerenkool? Nee het wordt. Wat zullen wij morgen eten. Wat denk je van iets roods? Gisteren hebben we al groen gehad en eergisteren oranje. Of heb je toch liever iets blauws? Daar moet ik dan nog iets bij bedenken…..
Dan mag ik ook niet meer zomaar een tandartsbehandeling ondergaan. Dat moet ik vooraf melden, want daar moet de medicatie op afgesteld worden.
Ik mag niet zomaar met vakantie. Dat moet ik vooraf melden want dan moet eerst gecontroleerd worden of mijn bloedwaarde(?) wel in orde is.
Waar ik ook heenga moet ik iets bij mij hebben waaruit blijkt dat ik bloedverdunners slik.
Als ik medicatie krijg voor het een en ander dan niet na overleg met de trombosedienst.
Of zoals iemand van de zwemploeg tegen mij zei. Het lijkt wel dopingcontrole. Dat is dan weer een lichtpuntje, ben ik daar tenminste aan gewend mochten ook masters voor dopingcontrole in aanmerking gaan komen.
Dan zijn er nog een paar verboden:
Ik mag niet meer van trappen afvallen.
Ik mag niet meer over tegels struikelen.
Ik mag niet meer over mijn eigen voeten struikelen.
Ik mag niet meer door glazen deuren heenlopen.
Hoe moet ik dan controleren hoe het met mijn botten gesteld is? Dit is toch de enige zekere manier om te controleren of ik wel of niet aan osteoporose lijd.
Dan moet ik ook nog uitkijken met schaatsen. Het is dus maar goed dat Kees met zijn schaats in mijn scheenbeen zat voordat ik aan de bloedverdunners ging. Mag hij ook niet meer doen in het vervolg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten