29 januari 2009
Geen kanker, wel verdenking van een longembolie. (vreemd genoeg in mijn rechterlong) en missschien heb ik er meer gehad vanaf december 2007 en zou dat de oorzaak kunnen zijn dat ik vanaf die tijd zo moe ben geworden en mijn conditie achteruit ging. Zeker is dit niet. Men denkt dat er nu een oud stolsel te zien isl. Tenminste ze weten nog niet precies wat ze daarmee aan moeten. Ben dus vreselijk opgelucht, maar direct baal ik ook weer, want dat betekent nog steeds geen lucht genoeg om te zwemmen.
Ik word nu dus doorverwezen naar de trombosedienst. Het houdt nooit op, zo ben ik gewend aan de ene tegenslag en dan komt de andere er al weer aan. Maar goed, ik val zo niet in het zwarte gat na pensioen en laatste kind de deur uit. Ik kan mij nauwelijks meer voorstellen dat ik ooit tijd heb gehad om te werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten