Opruimwoede

Deze titel kun je letterlijk nemen. Al mijn woede jegens die ziekte die kanker heet, wend ik nu aan om mijn zolderkamer opgeruimd te krijgen. Eerst loodzwaar Aupingbed samen met echtgenoot naar beneden gesjouwd en op de nieuwe logeerkamer weer in elkaar gezet, waardoor mijn hand de rest van de dag behoorlijk pijn doet. Daarna weer verder met uitzoeken, splitsen in wat weg kan maar nog wel bruikbaar is en wat weg kan en ook inderdaad weg moet. En dingen opzij zetten die gewoon opgeruimd moeten worden. En ondertussen draaien er nu twee films in mijn achterhoofd. Zo erg dat de borstkanker terug is gekomen bij M-A.

's Avonds nog even lekker zelf getraind en een uurtje gezwommen, nou ja gezeten in het ondiepe bad met oppaskind. Iemand vroeg of het mijn kleinzoon was, want hij was zo vertrouwd met mij. Nee, geen kleinkind maar mijn vier oppaskinderen nemen die tot op heden vacante plaats wel in.