Half januari 2009
Vanavond in het clubhuis sta ik te praten met wat clubleden. H komt binnen met een kop krullend haar wat hij tevoren niet had. Ik merk op dat ik jaloers ben op zijn krullen, waarop hij zegt wel een middeltje te weten. Dat middeltje ken ik, hebben mijn beide vriendinnen ook - met succes - geprobeerd en wordt gegeven onder de naam "chemokuur". Hij zegt inmiddels weer een aardige conditie opgebouwd te hebben en niet meer zo vermoeid te zijn. Maar ja, voegt hij daaraan toe, het is ook al weer een jaar geleden dat ik ziek werd. Nou zeg ik, van M is het anderhalf jaar geleden en die heeft nog steeds aanvallen van vermoeidheid en de operatie van mij is al twee en een half jaar geleden en ik ben nog steeds vermoeid, en dan heb ik nog niet eens chemo gekregen en dus ook geen krullen. Dat vind ik niet eerlijk.
De krullen van mijn vriendin zijn na een paar knipbeurten verdwenen, de mijne, waarvoor ik fors heb moeten betalen, gewoon bij een kapper, zitten er nog in. Gratis is niet altijd goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten