We zijn er bijna.....

..... maar nog niet helemaal. HELEMAAL

En dit slaat dan op de ontzettende troep die er nog ligt op mijn zolder en in mindere mate op mijn studeerkamer. Mijn huis begint steeds opgeruimder te worden, maar die zolder en mijn studeerkamer op de eerste verdieping zijn nog lang niet leeg. Ik kan nog net bij mijn computer komen en vreemd genoeg weet ik ook de spullen die ik direct nodig heb nog te vinden. Dat is iets anders dan de kamers echt gebruiken. Na de schuur en de garage en de logeerkamer op de eerste verdieping moeten deze ruimtes dus aangepakt worden. Ik heb het laten liggen omdat ik mijn hand brak, daarna logées kreeg, daarna wedstrijden had en toen even geen zin had. Nu ik weer tijd heb mag ik dus vier weken (waarvan er één om is) niet bukken, tillen enz. door die schoonmaak van de holtes in mijn hoofd. (daar hadden ze niet zooveel tijd voor nodig!) Maar goed, ik kan ook zittend spullen uitzoeken en wat te zwaar is laat ik gewoon door man, dochter of zoon versjouwen. Geen excuus dus om nu niet te beginnen.

Ik ben dus begonnen door heel rustig om mij heen te kijken en kreeg acuut hoofdpijn. Maar dat zit dus tussen mijn oren. Ik zie er gewoon geen gat meer in (zowel figuurlijk als lettelijk). Maar ja, er is dan ook een gezegde dat luidt "er komt geen einde aan het werk dat telkens wordt begonnen". En in de afgelopen jaren ben ik steeds weer begonnen troep om mij heen te verzamelen.

Een grove schikking heb ik al gemaakt. Op het bed alle dingen die ik echt bewaren wil en kleding die ik volgend jaar weer aan kan/wil. In een hoek de dingen die ik weg wil doen of in de vuilniszak of naar het adres waar ook de inhoud van garage/schuur ligt. Maar dan blijft er toch nog een heleboel uit te zoeken over.

Weet je wat ik ga doen. Ik maak een Plan van Aanpak. Ik ga mij hier eerst met een boek eens geestelijk op voorbereiden. Daarna ga ik een schema maken, ben ik erg goed in. Vervolgens houd ik mij daar niet aan, want er komt altijd wel iets tussen. Dan ga ik wachten op kaboutertjes. Dat is gewoon de zaak voor mij uitschuiven want ik weet heus wel dat die niet bestaan. Dan ga ik eens kijken of ik het mij niet verbeeld heb dat er zoveel ligt. En als dat alles achter de rug is begin ik gewoon met een uur per dag. En daar start ik dan mee..... Morgen!