Uitslaapkamer of Uitjeslaaphoudenkamer?

Dit vroeg ik mij even af toen ik iedereen maar hoorde roepen terwijl ik zo lekker lag te slapen. Maar laat ik bij het begin beginnen.

Dit keer weet ik wanneer ik onder zeil ging. Op de operatiekamer gezellig in gesprek nadat de naald voor het infuus er weer niet inging, maar uiteindelijk gelukkig toch wel. Anders had de narcose op de ouderwetse manier met een fles cognac gemoeten en ik houd helemaal niet van cognac. Ze vroegen of ik al wat voelde waarop ik zei helemaal niets en opeens kon ik antwoorden ik geloof dat ik ga, en daar ging ik. Ik werd, zoals het hoort, weer wakker op de uitslaapkamer. Ik werd niet echt ontspannen wakker. Was aan het hyperventileren en had het dus erg benauwd. Met behulp van een verpleegkundige de ademhaling weer onder controle gekregen. Vervolgens zo'n heerlijke warme deken gekregen. Ik had het er met dezelfde verpleegkundige nog over dat dat toch thuis ook wel lekker zou zijn. Je hebt al keukens met laden om je borden voor te verwarmen, dus waarom geen slaapkamers met voorverwarmde dekens? Daarna ben ik weer weggezonken in een heerlijke slaap. En je mag dus van alles op een uitslaapkamer, maar niet uitslapen. Er wordt weer geroepen. Of ik maar weer wakker wil worden. Er staan namelijk een paar mensen die mij naar de afdeling terug willen brengen. Ze doen maar, daar hoeven ze mij toch niet voor wakker te maken? Goed, ik wil wel meewerken. Ik zeg dat ik ze hoor, maar nog even door wil slapen. Hoor iemand zeggen dat ze al een goed gesprek met mij hadden en dat is blijkbaar voldoende, want vervolgens word ik wakker op de afdeling. Daar word ik plotseling ontzettend misselijk. Dat ben ik al jaren niet meer geweest na narcose vertelde ik nog bij mijn intakegesprek. Het blijkt bloed te zijn. Oud bloed wordt mij verteld. Ik weet dat ik veel bewaar maar dat ik nu ook al oud bloed bewaar is mij ontgaan. Gelukkig is dat nu ook weg. Het bracht ongewild toch weer associaties naar boven die ik liever beneden had gelaten. Even een paar smsjes gedaan en weer ontvangen en dat hielp mij er wel weer overheen. Verder viel deze ingreep tegen vergeleken met die van september vorig jaar. Veel meer bloed druppelde door de tampons uit mijn neus, en ik hoestte veel bloed op. Nieuw bloed dit keer. Daardoor kon ik niet meer ademen door mijn neus, wat eerst nog wel een beetje ging en zat mijn keel vol, wat ik niet weg kon slikken en voelde ik mij dus constant benauwd. De nacht dus maar zittend doorgebracht. Dat is toch wel weer lekker van die bedden. Een druk op de knop en je zit of ligt in een heerlijke stand. En ach, dan al die pijnstillende middelen die je aangedragen krijgt. En de ijsjes omdat mijn keel zo zeer deed van de beademing en de vla'tjes die ik kreeg omdat ik het brood ook niet weg kon werken. Verwennerij, ik kan niet anders zeggen.

Mijn KNO-arts kwam langs en vertelde dat tot in de kleine hoekjes alles weer schoon is. Hij hoopte echt dat dit nu voldoende was en het hoestprobleem zou oplossen. Dat hoop ik met hem. Hij had geen problemen met een rustige wandeling in Zwitserland maar vroeg wel even hoe wij erheen gingen. Hij zou wel tegen een vliegreis geweest zijn. En een autorit leek hem ook te vermoeiend. Een treinreis vond hij prima. Ook ging hij akkoord met de openwater wedstrijd op 14 augustus. En nu ben ik weer thuis. Mijn stem doet nog een beetje moeilijk, maar dat zal wel weer overgaan neem ik aan. Heb in ieder geval thuis ook al een paar ijsjes genomen als medicijn. Inmiddels ook even de slaap van vannacht ingehaald en hoop wel dat ik hierdoor nu niet de komende nacht wakker zal liggen. Dat slaapje heeft mij wel goed gedaan. Ik voel mij nu prima.