Schrikkeldag. Fijn zo'n extra dag dit jaar. Weet niet wanneer ik dat maagonderzoek anders gehad zou hebben. Vond de wachttijd nu al erg lang.
Dacht dat het net zoiets zou zijn als een bronchoscopie. Niet dus. Bij een bronchoscopie lig je op je rug met hoofd naar achteren, nu op je zij met je kin op de borst. Nog een verschil is de verdoving die je in het eerste geval wel en in het tweede geval niet krijgt. Wat ik het ergste vond vroeg de arts mij na afloop. Nu eigenlijk vind ik ze allebei niet leuk, maar wel te doen. Concentreren op je ademhaling.
De uitslag? Geen enge dingen zei hij meteen. Dat vond ik het belangrijkste, was toch een beetje bang voor slokdarmkanker. Mijn huisarts ook zei de arts, daarom vroeg hij dit onderzoek aan.
Ik blijk dus gewoon een breukje in mijn middenrif te hebben en door het terugkomen van voedsel nu ontstekinkjes te hebben in maag en slokdarm. Er zijn stukjes weefsel geknipt die op kweek worden gezet. Daar krijg ik de volgende week de uitslag van. Gewoon dus iets waar heel veel mensen last van hebben. Niets bijzonder.
Arts en verpleegkundigen vonden dat ik alles nogal nuchter onderging. Tja, vanaf 00.00 uur mocht ik niets meer eten of drinken, dus dat was niet zo moeilijk.
Toch eventjes emotioneel achteraf. Altijd weer dat denken aan......... in je achterhoofd blijft dat op de achtergrond toch altijd aanwezig.
In het restaurant beneden lekker warme chocolade met slagroom en een saucijzenbroodje genomen om het te vieren. En dan nu (raad eens) naar het zwembad. Even alle spanning eruit zwemmen.
1 opmerking:
Dat heb je dus ook weer achter de rug! Knap je vast van op.
Een reactie posten