vrijdag 25 juni 2010

Maar voordat je van het kastje bij de muur bent...

Vorig najaar dacht men dat mijn hoesten lag aan ontstekingen in mijn bijholten. Die zijn toen operatief schoongemaakt. Hoesten ging na een korte onderbreking gewoon door. Stevige medicijnen gekregen tegen asthma. Reageerde ik niet op. Doorgestuurd naar longarts in AMC. Constateerde infecties in de longen. Twee maanden antibiotica. Bracht even soelaas, maar hoesten kwam weer terug. Dan maar weer naar de KNO-arts. Die constateerde weer ontstekingen in de kaakholten. Hij denkt aan niet goed funktionerende trilharen zodat het slijm niet goed afgevoerd wordt, maar wilde ook weten van de kaakchirurg of daar wortelproblemen aan ten grondslag konden liggen. Dus weer
wachten op een afspraak met de kaakchirurg. Dat was vandaag en hij stelde vast dat mijn tanden en kiezen en aanverwante artikelen zoals de wortels niets aan de hand is. Dat hadden mijn tandarts en ikzelf ook kunnen vertellen en dan al een paar weken eerder. Maar goed ik moet weer terug naar de KNO-arts. De eerste mogelijkheid tot een afspraak was over drie weken. En toen knapte er iets bij mij. Weer drie weken wachten. Ik hoest al vanaf september vorig jaar. Ik loop even door naar de longpoli of zij die afspraak kunnen vervroegen. Nee, helaas, dat zou, eventueel, alleen de huisarts kunnen. Ze kunnen wel een afspraak met mij maken voor de longarts, maar dat kan pas over drie weken. En dat is dan precies op de dag dat ik ook een afspraak met de KNO-arts heb. We besluiten die afspraak te maken. Ik verwacht dat de KNO-arts mij toch weer terug verwijst naar de longarts en ook als hij weer operatief een grote schoonmaak wil houden vind ik even overleggen met mijn longarts wel prettig. Zo heb ik in ieder geval de wachttijd tussen de afspraak met mijn KNO-arts en mijn longarts weten te beperken tot 5 uur. Daarna op advies van de longpoli even naar de huisarts om naar mijn longen te luisteren. Daar kon ik gewoon even wachten en dan zou iemand mij even er tussendoor nemen. Longen klonken goed, al zat ik bijna op een longontsteking te hopen om maar een verklaring te hebben voor dat hoesten. Ben toch blij dat dat niet het geval is. In ieder geval gaat mijn huisarts proberen de afspraak met de KNO-arts te vervroegen. Inmiddels is het half zes geweest en houd ik het na een dagje ziekenhuis (´s morgens was ik al in het VU in Amsterdam voor controle stembanden) voor gezien. Niet meer naar het zwembad zoals gepland maar lekker naar huis.
Zou het nu zo moeilijk zijn om direct een aantal afspraken die verband houden met elkaar te plannen binnen een week in plaats van steeds per afspraak een vervolgafspraak te moeten maken. Voor je het weet ben je een jaar verder en is er nog niets gebeurd.
Wordt vervolgd.

Geen opmerkingen: