Toen de kinderen nog klein waren mocht mijn tuin met recht kindvriendelijk genoemd worden. Een schommel, een hele grote zandbak, zelf gegraven, een groot kinderzwembad namen een groot deel van de tuin in. Daarnaast een grote ren 3x3 meter bovengronds met konijnen en cavia´s en een ondergronds gangenstelsel door de konijnen zelf aangelegd. Verder was er nog een scharrelkip, die op straat liep en door onze hond onze tuin in werd gejaagd, waarna zij vriendschap sloten en de kip 7 jaar voor ons en de hele buurt eieren heeft gelegd. Ze legde die eieren namelijk ook bij de buren.
Nadat de kinderen groter werden en de deur uitgingen en dus ook onze tuin wilde ik wel eens een echte tuin. Dat kwam er echter niet van. Zevenblad en dovenetel plus de klimop was alles wat je zag.In 2006 begon ik met zevenblad te verwijderen en dovenetel daar waar ik het niet hebben wou. Het werd direct al wat overzichtelijker. Bij mijn eerste overlevingsfeestje in 2007 vroeg ik tuinbonnen en dat deed ik ook in 2008 en 2009. En zie, het resultaat mag er zijn.
Geen keurig aangelegde tuin met strakke randjes die ik bij anderen zo bewonder. Nee, een tuin die bij ons past. Wat wild, maar er is te zien dat er aandacht aan besteed wordt.
Mijn overlevingstuintje dus.
De tuinbonnen van dit jaar worden gebruikt voor de voortuin, die meer en meer op een tropisch oerwoud begint te lijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten