Gistermiddag/avond vanuit het ziekenhuis doorgereden naar het zwembad. Wilde iedereen toch wel weer een keertje zien en vooral, chloor snuiven.
Het was inderdaad erg gezellig. Heb nu op mijn gemak, zittend achter een kop thee, de techniek van alle groepen eens bekeken. Hier en daar een praatje gemaakt en beloofd dat ik morgen (dat is dus vandaag) weer naar mijn eigen groep zou komen kijken en daarna misschien even zwemmen. Na afloop van de trainingen weer aan de koffie, in mijn geval warme chocolademelk, met het bekende groepje. Ik was toen al moe en men vroeg mij al hoe ik thuiskwam. Ik dacht met 10km per uur over het fietspad.
Op weg naar huis dacht ik inderdaad dit had ik niet moeten doen. Maar ja, dat vergeet ik dan weer als ik thuis ben.
Vanmorgen naar Woudenberg voor de fysio. Ik was een beetje vroeg dus dacht ik, laat ik eens wat aan mijn conditie gaan doen. Van niets doen wordt die ook niet beter. Mijn eerste trainingsprogramma van na de operatie vond ik een beetje aan de zware kant. Ik heb dus alleen maar heel rustig 5 min geroeid, 5 minuten gefietst en 5 minuten gelopen. Hartslag niet boven de 100. Alles zeer verantwoord. Maar jullie begrijpen het al. Toch erg vermoeiend. Thuisgekomen besloten vanavond toch maar niet naar het zwembad te gaan.
1 opmerking:
Gewoon rustig aan blijven doen hoor, want je bent nog echt niet de 'oude'
Gr Esther
Een reactie posten