1 augustus 2006 werd bij mij een longtumor verwijderd.
8 augustus 2006 bezweek ik bijna aan de complicaties.
1 augustus 2011 is de dag dat ik tot die kleine 10% longkankerpatiënten behoor die na vijf jaar nog in leven is. En van die 10% behoor ik tot de nog kleinere groep, die een goede kans heeft longkanker te overleven. Ik heb dus alle reden om feest te vieren, hoewel ik de 23e pas een afspraak heb waarin mijn longarts kan bevestigen dat ik longkanker vrij ben.
Vier ik nu feest? Nee. Ik denk aan mijn lotgenoten.
Aan diegenen die na mij de diagnose longkanker kregen en nu niet meer leven.
Ik denk aan mijn lotgenoten die nog wel leven, maar niet weten hoe lang nog.
Ik denk aan hen die ik heb leren kennen maar ook aan hen die ik niet ken en voel verdriet, geen geluk.
Ik heb mij de afgelopen vijf jaar vaak afgevraagd waarom juist ik longkanker kreeg. Nu stel ik mijzelf de vraag: Waarom overleef ik wel en die anderen niet?
Ik heb nog tijd genoeg om feest te vieren.
2 opmerkingen:
Ja mooi. Dat nog genoeg tijd om feest te vieren!
Geniet er gewoon heerlijk van!
Een reactie posten