Woensdag 18 augustus. Zeetocht van Dishoek naar Zoutelande. 4 km Ik schrijf mij hiervoor in maar weet niet of ik echt de finish zal halen. Het is de hele dag zonnig tot het moment dat wij het water in moeten. Dan is het bewolkt en een koude wind steekt op. Bij de start gaat het al mis. Hardlopend van het strand naar het water. Bij het water heb ik al een zuurstofschuld en dan heb ik nog geen meter gezwommen. Toch maar het water in. Het gaat moeizaam. Benauwd. Golven. Zie niets. Zwem te ver om de eerste boei heen en moet weer een eind terug zwemmen richting strand.Golf na golf. Ik kom niet in mijn slag. De eerste kilometer bekruipt mij driemaal het gevoel mijn hand op te steken om mij uit het water te laten halen. Maar dan opeens krijg ik de slag te pakken. Mijn ademhaling krijg ik onder controle. Niet meer zo benauwd. Zie af en toe wat badmutsen voor en opzij van mij. Dat geeft wel moed. Ik lig hier niet in mijn eentje. Ik focus op een punt op het strand waarvan ik denk dat de finish daar is en zwem door. Het gaat lekker zo. Daardoor mis ik de finish. Die ligt zo'n 100 meter daarvoor. Ik word gewaarschuwd door een bootje dat ik terug moet. Dat gaat moeilijker. Ik moet nu tegen de stroom in schuin naar het strand. Ik zie twee zwemmers die kennelijk achter mij lagen finishen. Daar had ik dus voor kunnen liggen. Uiteindelijk bereik ook ik de finish. Toch nog binnen het uur. Had ik wel gehoopt, maar niet verwacht. Later blijkt dat er een paar minuten later nog een paar zwemmers binnenkomen.
Ik ben trots op mijzelf. Mijn zwemmen mag dan niet meer zo snel zijn. Met mijn doorzettingsvermogen is niets aan de hand.
's Avonds met 39 graden koorts in bed. Inspanning toch te groot geweest?
2 opmerkingen:
Knap hoor! Maar hopelijk niet ziek?
Waarom hier wel een pak met pijpen en in wedstrijden niet?
Een reactie posten