Vanavond nog even lekker getraind voordat de grote taper weer begint.
Morgen krijg ik mijn grote schoonmaakbeurt. Worden al mijn holtes schoongemaakt. Ik zal vragen of ze gelijk ook even mijn hersenen af kunnen stoffen.
Dan loop ik tenminste niet meer tegen glazen deuren, zelfs als er een sticker op zit.
Of stop ik geen spullen meer in tassen van een ander.
Of denk ik niet meer dat ik een uur later moet starten dan in het programma staat. Of weet ik dat de start bij de rug in het water plaats vindt zodat ik niet op het startblok moet klauteren.
Kortom, ook mijn hersenen hebben een schoonmaakbeurt nodig. Er gaat gewoon teveel in om.
Na mijn ontslag mag ik 14 dagen geen zware sport bedrijven. Pech, over 2 1/2 week zijn de wedstrijden in Luxemburg. Mag ik dan wel of niet aan wedstrijden doen? De twee weken zijn dan natuurlijk maar net voorbij. Zal ik bij mijn ontslag uit het ziekenhuis even vragen. Ook of ik bijv bij het training geven aan de kleintjes wel in het water mag. Dan kan ik die guppen beter in bedwang houden, want echt, zodra ze in het water zijn, zijn ze meer onder dan boven water. En ja, onder water horen ze niet wat ik zeg. Als je dan zelf ook in het water bent kun je ze even boven water trekken. Vinden ze vaak nog leuk ook. Wordt dat weer een spelletje.
Heb net de laatste inschrijvingen voor zwemwedstrijden de deur uitgedaan of overgedragen aan anderen. Op de laatste vragen nog net antwoord kunnen geven. De laatste trainingen gemaakt.
En dan wordt het genieten op de uitslaapkamer. "Heb je het koud?" "Zal ik even een warme deken halen?" Kan ik mij nu al op verheugen. (dit even in het kader van positief denken) De vorige keer had ik bijna de neiging mijn duim weer in mijn mond te steken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten