Dit bericht typ ik in de ontmoetingsruimte in het zwembad in Cadiz waar de EMK gehouden zal worden. Met de ploeg hebben wij het heel gezellig. In het zwembad Marlies ontmoet. Met haar hopte ik vroeger altijd van bankje naar bankje in de voorstartruimte en gelukkig was onze vakantie in Zwitserland nog niet zo lang geleden dus mijn Duits liep redelijk. Leuk haar weer te zien. Niet leuk dat ik dat niveau niet meer haal. Het is verder helemaal onwerkelijk voor mij. Had ik twee jaar geleden in Slovenië het EMK-gevoel nog wel, nu is daar helemaal niets van te bespeuren. Twee jaar geleden had ik nog verwachtingen: Hoe sta ik er nu voor. Mijn zwemmen vertoonde een stijgende lijn en ik verwachtte toen nog dat ik nu, weer twee jaar later, helemaal op mijn oude niveau zou zijn. De lijn is nu eerder dalend en ik wilde dat ik nog het niveau kon halen van twee jaar geleden. Maar zelfs het niveau van de NMK in Eindhoven in mei haal ik niet meer. Mijn verwachtingen zijn dan ook zeer laag en vandaar dat het wedstrijdgevoel er niet echt is.
Maar goed, bekijk het van de positieve kant. Wij hebben het heel gezellig, zitten in een pracht appartement, zwemmen in een mooi zwembad, zien weer oude bekenden, strand is dichtbij, ik kan lekker heel ontspannen zwemmen deze week. Met andere woorden. Gewoon genieten. En deze week dat andere gevoel diep in mij (niet eens zo erg diep) gewoon uitschakelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten