Het kan toch nog langzamer dan ik had gedacht

Nooit gedacht dat ik ooit nog langzamer zou kunnen op de 100 vrij dan die 27 minuten twee jaar geleden in Spaarnewoude, maar zie, de aanhouder wint! Afgelopen zondag in Mijnsheerenland in de Binnen Maas gezwommen. Regen, wind en onweer werd voorspeld. Dat onweer kwam niet, maar de regen en de wind vulden dat gat goed op. Op het terrein zelf met zes man/vrouw de tent opgezet. De tent wilde liever gaan vliegeren dan weer zo'n dag in de regen staan. De speaker meldde dat over anderhalf uur, het moment dat wij het water in moesten, de lucht zou open trekken. Ja, hoe bedoelt u? Ontstaat er door dat gat dan nog meer ruimte voor nog meer regen of breekt de zon er doorheen? Het werd veel van het eerste en een beetje van het tweede. De temperatuur van het water was 18.5,  twee graden warmer dan vorige week, maar het voelde kouder. Waarschijnlijk omdat het weer boven het water nu veel slechter was. Geheel onverwacht, want niet op gerekend met deze watertemp was ik heel benauwd. Dit overviel mij dit keer echt. De eerste 500 meter en zelfs ook nog wel met de finish in zicht gedacht dat ik dit niet vol zou houden. Maar ja, al vaker geschreven, opgeven zit niet zo in mijn systeem dus toch maar door. En dat resulteerde in ruim 28 minuten zwemmen voordat ik aantikte na 1000 meter. 28 Minuten. Als je dan geen pr's meer kunt zwemmen door sneller te gaan, dan probeer je gewoon er langer over te doen dan de vorige keer. Weer een mooi voorbeeld van omdenken, waar ik erg goed in begin te worden. Na deze krachtsinspanning lang na gedacht of ik wel voor de tweede keer het water zou ingaan voor de 1000 school zo'n anderhalf uur later. Tot aan de start heb ik door getwijfeld. Helaas, als je er dan toch, al twijfelend, inspringt moet je toch zwemmen. Het voordeel van schoolslag is dat je ziet waar je heengaat, dus geen omweggetjes maakt. Het nadeel is dat je ademhaalt terwijl je naar voren kijkt. En wat ontstaat er in open water met veel wind? Juist golven. En uit welke richting komen die golven op jou af? Juist van voren. En wat gebeurt er vervolgens? Bij het ademhalen neem ik ook een slok water mee en ik verslik mij. Dat overkomt mij meerdere keren en daar kan ik er dus eigenlijk niet meer bij hebben.

Maar let op het woordje "eigenlijk" want natuurlijk zwem ik door en dit keer lig ik een halve minuut korter in het water dan bij de vrije slag maar ook nu weer een van de langzaamste tijden. In het water had ik het niet koud. Te druk met het geworstel met de golven. Later, aangekleed, wel.De hele weg naar huis was ik rillerig. 's Avonds na een warme douche en maaltijd was ik echter weer helemaal in orde. Vreemde hobby dat openwater zwemmen! Vroeger vond ik borduren ook heel leuk.

Ze dachten bijna aan alles daar in Strijen. Een trapje erbij zou wel makkelijk zijn geweest.