donderdag 25 februari 2010

Mijn grens aan het ontdekken

Dat zwemmen in Heerenveen zorgde zondag weer voor flinke hoestbuien en een dagje koorts, dus lekker in bed gebleven en alle gedachten aan een zolderkamer die ik zou gaan opruimen ver van mij af geschoven. Maandag nog moe, dus dinsdag pas een begin gemaakt. Nu gaat opruimen sneller als je er eenmaal aan begint, dan als je er alleen maar aan denkt. Na een uur sorteren zag ik al weer een stukje vloerbedekking. Helaas begonnen de hoestbuien toen ook weer, dus gestopt en naar bed. Woensdag mijn revalidatie/fitnessdagje en dat was ook weer genoeg voor die dag. Vandaag lekker uitgeslapen en toen weer naar boven. Ik heb nu een volle doos voor Roemenië, een hele grote grijze zak voor de vuilnisophaaldienst, een grote doos met een aantal spullen waar ik al naar zocht en nu dus gevonden heb en een stuk vloer om te stofzuigen, wat ik pas ga doen als ik de hele vloer kan doen. En na dit alles heb ik nu ook die streep gevonden die bij het schaatsen en bij het zwemmen altijd te zien is om ons kijkers te tonen hoever de sporter de tijd van de eerstgeplaatste nadert of al voorbij is. Die streep is bij mij de hoestbui. Begin ik te hoesten dan weet ik dat ik de streep al voorbij ben. Nu nog die hoestbuien aan voelen komen en ik weet waar mijn grens ligt. Dichterbij dan ik zou willen vrees ik.

Geen opmerkingen: