Heerenveen

Gisteren dus naar Heerenveen voor een dagje zwemmen. In Heerenveen is het duidelijk kouder dan in het midden van het land. Bij ons staan buiten borden om ons te waarschuwen voor de gladheid. In Heerenveen staan zelfs in het zwembad borden met waarschuwingen voor gladheid. Dacht even dat we onze afstanden schaatsend in plaats van zwemmend moesten afleggen.

Ik zou de 50 vrij zwemmen, dan na twee uur de 50 rug en een kwartier daarna weer de 200 vrij. Tja ik had mij opgegeven voor deze afstanden voordat ik vorig weekend weer met koorts op bed lag. Tijdens het inzwemmen dacht ik na twee banen ach, die twee kunnen er nog wel achteraan. Op de kant realiseerde ik mij dat dit een 25 meter bad was, dus er zouden nog zes banen volgen voordat de 200 meter afgelegd was.

Hoe ging het. Ach, wel redelijk. Tijd op de 50 vrij verbaasde mij. Ruim onder de 50. Gaat dus weer de goede kant op. De 50 rug ging een fraktie langzamer dan in Vlaardingen toen ik alleen maar de 50 rug op een dag zwom en de 200 vrij daar vlak achteraan ging net niet onder de 4 min terwijl ik bang was boven de 5 min uit te komen.

Natuurlijk lange hoestbuien per afstand. Dat hoort er zo langzamerhand bij. Vervelend dat ik de volgende dag dan ook moe blijf.

Waarom ligt er bij mij niet net zo´n streep voor mij als bij het schaatsen op het ijs. Zo´n streep waar de schaatsers wel voorbij moeten zien te komen, maar waar ik dan achter moet blijven. Dan is het veel duidelijker voor mij wat ik wel en wat ik niet moet doen, of wanneer ik moet ophouden met iets te doen. Ik realiseer mij opeens dat de schaatsers die streep niet zien. Alleen wij, zittend op de bank, kijkend naar de TV. Toch zou zoiets een goed idee zijn.