Al jaren wordt ons bij de Lektocht stroming beloofd. Nooit wat van gemerkt. Dit jaar was het niet anders. Door de weersomstandigheden werden we wel op het verkeerde been gezet. Een lekkere buitentemperatuur, een zonnetje en een watertemperatuur van 20 graden. Dat wordt dus een makkelijke tocht denk je. Nu ja, dat dacht ik dus eigenlijk niet. Voor het eerst in vijf jaar zwem ik weer in de Lek. Aan de 6km waag ik mij nog niet. De 2 km zal nog een hele klus worden. In het binnenbad hiervoor getraind met interval duurtrainingen. Dan kwam ik niet verder dan 1500 meter. Dan was de energie op. Maar stiekem hoopte ik op die stroming en de goede weersomstandigheden.
Eerst nog even een statiefoto van mijn twee ploeggenoten en mij alvorens ons in het water te begeven.Ik neem nog even mijn doelen met mijzelf door. Doel 1 is finishen en doel 2 is als het even kan binnen het uur.
Hoewel ik van plan was rustig te beginnen omdat het om twee kilometer gaat, zet ik er toch direct een behoorlijke vaart in. Dat kan omdat het in de zandafgraving zelf nog vrij rustig water is. Dat verandert als ik eenmaal in de Lek zelf kom. Ik lig zoals verwacht in de achterhoede. Ik zie iemand schuin voor mij liggen, waar ik mij goed op richten kan. Dat is prettig. Verder kan ik ook koers houden op de begeleidingsbootjes en de gele boeien. In het begin lukt dat goed. Dan krijg ik de verwachte ZW-wind pal tegen. Dat betekent ook golven tegen. Tegelijkertijd gaat de scheepvaart ook gewoon door op de andere helft van de Lek en dat betekent ook golven. Door die golven zie ik de andere zwemmer niet meer en ook de gele boeien verdwijnen nog wel eens achter de golven. Gelukkig deinen de bootjes op de golven en zie ik die nog wel. Ik kom weer in mijn ritme, 10x ademhalen opzij en dan 1x naar voren. Goed naar achteren ademhalen zodat ik die golf water niet naar binnen krijg. Ik word moe en laat het tempo wat zakken. Toch wat te voortvarend van start gegaan. Aandacht houden bij de techniek dus.Dat lukt. Ik blijf mijn slagen redelijk lang maken. Oriënteren wordt moeilijker, ook al omdat mijn zwembrilletje geen glazen op sterkte heeft. Die zijn er wel. Ik ben al maanden van plan er een aan te schaffen. Daar denk ik echter steeds pas aan als ik in het water lig en de finish niet kan vinden. En hoewel ik moe ben; mijn slijmbeurs in mijn dij opspeelt; ik wat pijn in mijn rug krijg, geniet ik. Ik lig weer in de Lek. Net als 5 jaar geleden. 3 Weken voor de operatie. Toen heb ik de 6km nog uitgezwommen. Nu 5 jaar verder lig ik hier weer, al is het dan nu voor de 2km. Maar wie had dat 5 jaar geleden gedacht. Ik zie de opening van de haven en zie voor mij een deelnemer aan de 6km ploeteren. Die moet ik toch voorbij kunnen. Ik zet een sprintje in en zowaar, dat kan ik volhouden tot aan de finish.
En wat blijkt? Niet alleen ben ik die zwemmer voorbij, door dat sprintje blijf ik precies 6 sec binnen het uur. 
Ook doel 2 gehaald. Niet belangrijk, maar wel prettig. Als ik het water uitkom hoor ik al van verschillende deelnemers dat zij ook last hebben gehad van de wind en de golven. Later mag ik een medaille ophalen voor de 2e plaats in mijn leeftijdsgroep waarbij de speaker vermeldt dat ik ook bekend ben van de 6km. Dat vind ik toch wel leuk. Thuis maken wij nog even een groepsfoto van drie medaillewinnaars in drie verschillende leeftijdsgroepen.
Volgende week zaterdag in Huizen in het Gooimeer 1000m vrij en 1000m school.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten