Sinds maandag zwem ik al weer 5x100 meter met armen en benen (borstcrawl en rugcrawl, geen schoolslag), zit ik driemaal in de week een kwartier op de fiets (20 watt) en doe ik dagelijks de rest van de oefeningen. En dat heeft dus als resultaat dat ik mijn knie al weer 120 graden buigen kan en heel voorzichtig gewoon de trap op kan. Loop nog wel met brace, maar ik hoop dat die er maandag af mag. Morgen heb ik een botdichtheidsmeting om te kijken of die gebroken hand (zomer 2009, ook na flauwvallen) vorig jaar en de gebroken knieschijf nu gewoon pech is of dat ik voortaan echt moet uitkijken niet te vallen. Dat laatste is natuurlijk toch wel handig.
Ben toch blij dat ik nu iedereen weer positief kan verrassen met de vooruitgang die ik nu boek. Ik ben niet alleen goed in brokken maken, ik ben ook goed in weer revalideren. Dat laatste heb ik natuurlijk ook al heel vaak gedaan de laatste jaren, dus enige ervaring hierin heb ik natuurlijk wel gekregen. En om nu te wensen dat dit de laatste keer zal zijn is natuurlijk niet reëel. Ik blijf natuurlijk wel mijzelf!
1 opmerking:
Ja hoor van mij mogen ze jou het brevet revalidatiespecialist gewoon uitreiken. Ik vind het ook bijzonder knap, dat je zonder iemand ook maar een moment te vervelen, zo uitgebreid en met veel humor het eigen leed kan etaleren.
Maar ik heb ook een verhaaltje in dit changre in petto. Wordt verwacht!
Een reactie posten