De knop om?

Is het dan eindelijk gelukt? Is de knop om? Zeker weten doe ik het niet, maar ik heb er al wel een flinke draai aan gegeven.

Afgelopen weekend als niet-deelnemer bij de NMK in Heerenveen geweest. Ik had naar deelname aan deze kampioenschappen echt uitgekeken. Vier jaar geleden na de operatie was hier mijn eerste NMK. Ik zou nu goed kunnen vergelijken wat al dat opnieuw beginnen in de afgelopen periode had opgeleverd. Helaas, ik brak mijn knieschijf en voor de zoveelste keer moet ik weer gaan opbouwen vanaf 0.

Het was een heel gezellig weekend. Ik voelde totaal geen negatieve gevoelens omdat ik niet mee kon doen. Heb ontspannen naar de prestaties van mijn ploeggenoten en mijn concurrentie gekeken. Constateerde dat ik met de tijden die ik vorig jaar zwom nog best mee kan, dus dat opnieuw, opnieuw beginnen toch echt nog wel een optie is. (twee keer ´opnieuw´ is geen fout zoals het correctieprogramma aangeeft) Misschien worden mijn positieve gevoelens beìnvloed door de citalopram. Dat kan zijn. Maar als je een pijnstiller slikt tegen de hoofdpijn en het helpt blijf je ook niet zeuren dat de hoofdpijn alleen verdwenen is doordat je iets hebt geslikt, maar aanvaard je dat dankbaar.

Besloten het EMK dit jaar aan mij voorbij te laten gaan. Ik moet mijzelf vooral geen moeilijk haalbare doelen stellen. Geeft maar stress.

Over een maand zwem ik in een wedstrijd de 50 vrij en 50 rug met toestemming van mijn fysio.(Ook in Heerenveen) Eens afwachten hoe ik dat ervan afbreng en dan maar weer eens kijken wat verder de mogelijkheden zijn.

Ik krijg er weer zin in.