dinsdag 14 december 2010

Mijn been, dat wordt hoe langer hoe dunner

Vorige week maandag kon ik een hele hand tussen gips en been steken. Reden om contact op te nemen met de gipskamer. Ik kon direct komen. Er werd bij mijn bovenbeen een wig gehaald uit het gips. De gipsranden werden strak tegen elkaar aan gelegd met een elastieke band en daarna ging er weer gips om heen. Dat zat wel een stuk lekkerder. Deze week veel pijn gehad in mijn knie en het gips begon weer los te zitten. Dit keer kreeg ook mijn knie heel veel ruimte. Gisteren dus weer gebeld en vandaag opnieuw naar de gipskamer. Nu werd het hele gips vernieuwd en mocht ik opnieuw een kleur kiezen. Toch maar weer gekozen voor de kleur oranje. De pijn in mijn knie is waarschijnlijk bandenpijn en komt misschien omdat de knie teveel ruimte had. De planning was dat de 20e bekeken werd of het gips eraf zou mogen. Daarvoor werden drie afspraken achter elkaar gemaakt: eerst gips eraf, dan foto en vervolgens naar de chirug. Dat het gips er inderdaad af zou mogen leek de gipsmeester onwaarschijnlijk en de volgorde van de afspraken dan ook niet logisch. Hij heeft deze gewijzigd in: Eerst een foto maken van been in het gips. Die had ik zelf ook al gemaakt, maar die voldeed niet aan de eisen. Na de foto dan naar de chirurg en als die bleef bij zijn mening dat het gips eraf kon dan mocht ik direct door naar de gipskamer. Krukken meenemen vertelde de gipsmeester mij nog. Om in te leveren vroeg ik hoopvol, maar nee, dat had ik verkeerd begrepen. Zonder gips zou ik absoluut niet op dat been kunnen staan. Eén voordeel heeft dit been wel opgeleverd. Mijn studeerkamer is helemaal opgeruimd.Alle papieren zijn uitgezocht. 90% is bij het oud papier terecht gekomen of door de versnipperaar gegaan. Verzekeringspapieren keurig geordend, d.w.z. alle oude polissen weg. Handleidingen van apparatuur en garantiebewijzen keurig geordend in mappen enz. Veel dingen waarvan ik wist dat ik ze had, maar even niet waar, heb ik weer gevonden en liggen nu daar waar ik ze weer terug kan vinden. Jammer dat ik, nu ik zoveel tijd heb, niet ook aan de zolder kan beginnen. Dat gaat wat moeilijker. Daar zijn het vooral spullen die ik uit moet zoeken. En ja, sjouwen gaat wat moeilijker.

1 opmerking:

Sagita zei

Ik geloof dat het tijd wordt dat ik mijn been eens breek!