Nog steeds niet 100% fit, dus dat de zwemtraining vanmorgen niet doorging omdat mijn zwemmaatje dat ook niet was kwam dus goed uit. Maar naar buiten kijkend zag ik daar wel heel mooi weer. Van dat weer dat je naar bevroren sloten en plassen doet verlangen. Uitgelezen schaatsweer dus. Het gras zag al wit. Er is echter een gezegde dat men niet over één nachtje ijs mag gaan, dus dan kom je automatisch uit bij de fiets.
Vriendin M-U belt op of wij thuis zijn, dan komt ze even langs op de fiets. Is ook niet helemaal fit en dat is net een lekker ritje. Tja, dat kleine ritje waren wij net zelf ook van plan. Omdat ik M al een tijd niet gesproken heb, besloten wij (echtgenoot en ik en M-U) elkaar bij Rhijnauwen te treffen. Daar met zijn drieën een kop koffie drinken en dan weer ieder zijns huis'En dan zitten wij daar. En dan is de lucht zo mooi blauw. En dan komen toch de fietskriebels weer naar boven. Dus ja, met een klein omweggeje via Bunnik weer naar huis moet kunnen. En ja, dan kunnen we ook wel even dit weggetje nemen.... en ach dan is hier door het bos toch mooier dan langs de weg....en als we hier rechtsaf gaan in plaats van rechtdoor is leuker en is echt niet zo veel om.
En dan, bijna 25km verder blijkt een fiets met trapondersteuning toch wezenlijk iets anders dan een fiets met hulpmotor. Ook met trapondersteuning word ik moe. En ik heb koude tenen ook. Maar de lucht is nog steeds erg mooi, roze, rood, blauw gaat in elkaar over.
Enfin, 30 km was niet echt de bedoeling, maar was wel heel gezellig en toch weer heel goed dat ik dit gedaan heb en M en ik hebben weer lekker bij gekletst. Wacht maar tot ik wel weer 100% fit ben.
En oh, wat zitten pantoffels nu lekker.
1 opmerking:
Klinkt goed en heel verleidelijk!
Een reactie posten