woensdag 7 december 2011

Het echte werk (Max 3)

Ja, en dan wordt er om 14.45 uur aangebeld en komt er een filmploeg met de interviewer, in totaal drie man, binnen. Eerst maar even koffie. Dan wordt de apparatuur opgesteld. Ik word  in een stoel gezet met het minst opgeruimde deel van de kamer als achtergrond. En dan begint het. De vragen die gesteld worden, worden niet opgenomen dus ik moet de vraag in mijn antwoord verwerken. Dat gaat een enkele keer mis en dan moet dat natuurlijk overnieuw. Of tussen de opnamen door zeg ik iets en dan is het: kun je dat straks nog een keer herhalen. Of ik heb iets er goed uitgekregen en dan blijkt de microfoon niet goed afgestemd en moet ik het over doen en gaat het wat hakkelend. Ik probeer niet te vlug te praten. Ik weet dat dat een slechte gewoonte van mij is. Ik probeer niet te stellig over te komen. Ook een slechte gewoonte die ik van mijzelf ken. Soms vragen ze echter een duidelijke uitspraak waar ik dan wel achter sta, maar niet zo zou willen uitspreken. Ruim twee uur duurt dit. Men is tevreden. Op naar het zwembad. Naast de vijf man (nou ja één man, vier vrouwen) die ik geronseld heb, komt daar opeens een zwemmaatje uit Breda binnen met haar dochter, die een consult had met de bij onze vereniging zeer bekende fysiotherapeut. Ik bied haar aan ook mee te zwemmen. Ik heb altijd een reserve badpak, badmuts en brilletje bij mij. Zijn wij inclusief mijzelf opeens met zijn zevenen. Ik begin met training geven, maar op een gegeven moment mag ik er dus ook in. En dan wordt het weer zwemmen met een camera vlak voor mijn neus zodat mijn techniek naar de knoppen gaat; een startduik met een cameraatje in mijn  hand, zodat ik te plat duik omdat ik bang ben die camera uit mijn handen te laten vallen. En dan wordt er voorgesteld een race tussen ons zevenen over 50 meter. Ik waarschuw al dat ik dan de eerste 10 meter al 25 meter achter lig en vraag de anderen zich even in te houden. Na 50 meter tik ik dus helemaal benauwd aan en ben  tot niets meer in staat. Dan mag ik toch nog even rustig uitzwemmen met weer een camera voor mij. Een uur later gaat de filmploeg zeer tevreden naar huis. Wij zwemmers drinken nog even koffie na.

Geen opmerkingen: