Ademloos, destijds de titel van een nietszeggende hit. Nu een fenomeen waar ik al een tijdje mee te maken heb. Geen lucht! Waardoor het komt? Misschien de te koude temperatuur buiten? De te harde wind? Nog een gevolg van de griep of de luchtweginfectie? Geen idee. Feit is dat ik steeds achterloop met mijn adem. Om nu te zeggen dat ik benauwd ben is overdreven maar ik sta wel regelmatig te hijgen en ik ben moe. Zo ontzettend moe. Wedstrijd in Heerenveen laten schieten, met het idee dat ik in Amersfoort dan wel de 400 vrij zou kunnen zwemmen. Nee dus. De trainingen kon ik al niet volhouden. Nadat ik al een keer na 250 meter zuurstof te kort kwam en ik bedacht dat ik voor de 400 meter tijdens de wedstrijd, als ik hem al zou kunnen zwemmen, een tijd van rond de 10 minuten nodig zou hebben, besloot ik ook de wedstrijd in Amersfoort aan mij voorbij te laten gaan. Ik mag dan wel geaccepteerd hebben dat ik langzamer ben gaan zwemmen, er zijn grenzen aan mijn positivisme. En die grens ligt op dit moment bij meer dan 10 minuten zwemmen op de 400 meter vrij. 
Dus door de uitslagen te verzorgen trainde ik mijn hersenen en door de korte sprintjes van computer naar scheidsrechter naar speaker naar uitslagenbord en weer terug naar computer ook mijn conditie. En, niet onbelangrijk, het was een zeer geslaagde, gezellige dag. Ook voor mij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten