Eén grote worsteling

Wedstrijdterrein

Strijen. 1000 meter schoolslag in de Binnen Maas bij Strijen. Temperatuur water 18 à 19 graden. Temperatuur daarboven 16 à 18 graden. Windkracht 5. Zonnetje? Ja, op weg naar de auto om naar huis te gaan. De eerste 200 meter dacht ik al ik wil eruit. De wind was sterk en blies mij opzij. Daar kon ik tegen. Maar ik kreeg geen lucht. Ben even  achter iemand gaan zwemmen in de slipstream mee. Dat was toch niet zo prettig, want ik was duidelijk sneller, dus kwam niet in mijn slag. Een tijdje naast haar gaan liggen en zo naar het keerpunt. De benauwdheid werd niet minder. Ik ademde, maar kreeg geen lucht binnen. Tenminste zo leek het. Alsof mijn longen gewoon dicht zaten. Ik heb de eerste 500 meter een aantal keren overwogen mijn hand omhoog te steken en in het bootje naar de finish te gaan.  Moet ik toch ook eens meegemaakt hebben. Toch deed ik dat niet. Ik hield mij voor, na 500 meter is dit over. Bij het keerpunt echter nog steeds benauwd. Ik zag wel de finish in de verte (en dat zonder brilletje op sterkte, want dat kan ik sinds een week niet meer vinden) en dat gaf toch een beetje moed om door te gaan. Wel moeilijk om een rechte baan te blijven zwemmen want de wind blies mij nu steeds het riet in. Met schoolslag kan je gelukkig in die omstandigheden beter richting bepalen dan met de vrije slag. Ik was dan ook heel blij dat ik zo verstandig was geweest om op die afstand niet in te schrijven. De tweede 500 meter heb ik mijzelf voorgehouden dat dit de laatste openwaterwedstrijd was die ik zwom. Dit is geen doen. Bij de finish helemaal achter mijn adem, alsof ik de hele afstand gesprint had. Kreeg een hoestbui die met tussenpozen een uur duurde. En ik baalde. Openwaterzwemmen ook afgelopen? Na het wandelen, het fietsen, mijn zwemtijden nu ook hier afscheid van nemen? Ik was niet eens overdreven moe, ben in die laatste 500 meter 250 meter weg gezwommen van mijn tegenstandster. De afstand op zich kon ik aan. Ik had ook geen last van de kou. Alleen die rot longen, die werkten niet mee.

Mijn medezwemmers hielden mij voor dat de omstandigheden niet altijd zo slecht zijn. Dat er ook wedstrijden zijn met een hogere watertemperatuur en een lekker zonnetje erboven. Maar dat is geen openwaterzwemmen. Dan moet je tegen kou kunnen, en dat kon ik als geen ander. Waar anderen bibberend uit water van 16 of 17 graden kwamen, had ik redelijk lekker gezwommen. Watertemperatuur, weersomstandigheden konden nog zo slecht zijn. Ik zwom. En dan zou ik nu zo'n mooiweerzwemmer moeten worden? Dan is het mijn sport niet meer. Mooi weer en een hogere watertemperatuur horen meevallers te zijn, waar je van kunt genieten. Gelukkig ben ik nog goed in Sudoku. Ik zit al op level 7.

's Avonds besluit ik het toch nog een keer te proberen. Volgende week in Scheerwolde. Weer alleen de 1000 meter schoolslag.