Dankbaar is een woord waar ik een hekel aan heb. Ik scheef het al eerder. Dankbaar moeten zijn omdat ik longkanker aan het overleven ben. Wie heeft mij gevraagd of ik longkanker wilde hebben. Als je iemand wil verrassen met een cadeautje dan denk je toch goed na waar je iemand blij mee kunt maken. Toch, bij het zien van deze foto van mijn kleinkind, 28 weken op weg naar zijn geboorte, komt dit woord toch in een ander daglicht te staan. Mijn dochter is zwanger. Dankzij de huidige technieken kunnen wij dit wonder al zien op foto en dvd. Het ontroert mij als ik dit nog niet geboren kind zie slapen, zie gapen, in zijn neus zie peuteren en vervolgens die vinger in zijn mond zie steken (ja er is werk aan de winkel na zijn geboorte). En dan krijg ik tranen in mijn ogen. Dit wonder mag ik meemaken. Daar waar lotgenoten niet meer in staat waren kinderen te krijgen of hun kinderen volwassen te zien worden. En dan bekruipt mij een gevoel waarvoor misschien toch het woord dankbaar het dichtst in de buurt komt.
4 opmerkingen:
ja lieve loekie, dat is dankbaar zijn dat we er nog mogen zijn om dit mee te maken maar ook om andere dingen nog mee te maken ........geniet gewoon lieverd!!!
Wat fantastisch om te zien! Zie je die kuil in zijn kin! Echt een wonder en ja het is echt iets om dankbaar over te zijn! Dat is misschien toch wel iets: als je zoals wij kanker overleven dat je het leven beter weet te waarderen. Voor die tijd leek leven soms iets te gewoon!
Ja, je beseft dat het niet vanzelfsprekend is, en dan mag je best even dankbaar zijn, en dan gewoon lekker volop genieten!
Hoi loekie,
Ik was even aan het rond kijken bij je en zag deze geweldige foto. Wat een plaatje ,wat een mooi kind ..... Groetjes Connie
Een reactie posten