Met deze lijfspreuk begin ik vrijdag 25 januari aan het NMK in Nijverdal, dat drie dagen duurt. De voorbereiding was weer niet optimaal, maar dat is de laatste jaren meer regel dan uitzondering. Ik moet dus niet in de valkuil stappen er uit te willen halen wat er NIET in zit. Maar, ik verras mijzelf vaak op dit soort toernooien als het er werkelijk toe doet. En ja hoor ik zwem een pr (in de leeftijdsgroep 65+) op de 50 vrij, de 50 rug, de 200 rug en de 100 school. Goed dat ik de 400 meter van mijn inschrijflijst heb geschrapt. Dat is de eerste afstand en dan zou ik al moe zijn voordat ik goed en wel begonnen was. De keerpunten op de rug gaan nog niet helemaal zoals ik zou willen, maar daar had ik rekening mee gehouden. Daar moet ik langer voor trainen. Ze zien er wel al beter uit en het oog wil ook wat. De 50 vrij zwem ik uiteindelijk in de estafette in 43+. Er zit dus blijkbaar toch nog wel veel in dat lijf van mij, wat er ook uit wil komen. Genoten heb ik van de races. Op 0,04 van een sec verliezen is niet erg. Dat betekent een spannende strijd. Dat heb ik liever dan winnen met 3 sec. In mijn hoofd zit het nog steeds goed. Ik kan nog steeds tot het uiterste gaan. En eigenlijk, nee, dat is! toch het belangrijkste. Tot het uiterste gaan en dan maar zien wat de tijd is. Eruit halen dus wat erin zit!
Keerpunt. Ook zo'n woord met diverse betekenissen. Een gebeurtenis kan een keerpunt in je leven betekenen. Maar soms is een keerpunt heel simpel de wand van het zwembassin dat aangetikt moet worden waarna je je omkeert om weer terug te gaan. Afgelopen zaterdag wedstrijden in Zwolle met o.a. de 200 rugcrawl. Het ging lekker, alleen de keerpunten kostten mij teveel energie en gingen daardoor veel te traag. Ik kon niet snel draaien en verloor per keerpunt dus veel tijd. Met de tijd, zeven sec boven mijn inschrijftijd was ik uiteindelijk wel tevreden. Thuis zag ik dat die tijd zelfs heel goed was. Mijn inschrijftijd had ik gezwommen op een 50 meter baan en dat scheelt toch vier keerpunten. En als keerpunten dan niet lekker gaan, dan kan het gebeuren dat ik op een 25 meter baan een langzamere tijd neerzet dan op een 50 meter baan. In Zwolle zwom ik in ieder geval mijn beste tijd op de korte baan sinds vier jaar. Vandaag in training zag een zwemgenoot mijn keerpunt en dacht dat moet sneller kunnen. En zij wist ook de oplossing. Tijdens de draai "gewoon" de ene arm boven je hoofd laten liggen en de andere over het water heen erbij leggen. Dat klinkt heel eenvoudig maar opeens zat ik met mijn benen in de knoop. Die moeten namelijk ook nog tegen de muur om te kunnen afzetten en dan liefst met twee benen tegelijk. Heb dit keerpunt zo'n 20 minuten lang in slow motion geoefend. Als ik dit ook op snelheid kan zal het secondes gaan schelen op de 200 rug. Leuk weer zo'n uitdaging.
Er zijn verschillende soorten pieken Je hebt pieken in je haar. Had ik vroeger heel veel. Dat heette toen slordig, dus een dozijn haarspeldjes (bestaan die nog), hielden die pieken in bedwang. Je hebt natuurlijk de piek in de kerstboom, een piek in de verkeersdrukte zo tussen 17.00-19.00 uur en zo zijn er nog wel meer betekenissen te vinden. In de zwemsport, en natuurlijk alle andere sporten, spreek je ook van pieken. Dat zijn de wedstrijden waarin je je beste prestaties wilt neerzetten. Bij mij zijn dat de Kampioenschappen, Nationaal en Europees. De hele training is opgebouwd naar die piekmomenten. Nu wil mijn trainingsopbouw nogal eens verstoord raken door lichamelijke ongemakken. Ik noem hoesten, holte-ontstekingen, het slikken van bepaalde medicijnen zoals antibiotica of onverklaarbare moeheid. Desondanks zwem ik dan vaak op wedstrijden waarop ik het niet verwacht hele goede tijden. Op andere wedstrijden, waar ik naartoe had willen werken lukt het soms weer niet. Ik heb nu met mijzelf afgesproken dat de wedstrijd waarop ik heel goed presteer blijkbaar mijn piekmoment was. Dat kan dan het NK zijn, maar ook die onbelangrijke wedstrijd drie weken daarna. Mijn piekmoment stel ik dus in het vervolg pas achteraf vast. Doe ik het altijd goed.
Met deze lijfspreuk begin ik vrijdag 25 januari aan het NMK in Nijverdal, dat drie dagen duurt. De voorbereiding was weer niet optimaal, maar dat is de laatste jaren meer regel dan uitzondering. Ik moet dus niet in de valkuil stappen er uit te willen halen wat er NIET in zit. Maar, ik verras mijzelf vaak op dit soort toernooien als het er werkelijk toe doet. En ja hoor ik zwem een pr (in de leeftijdsgroep 65+) op de 50 vrij, de 50 rug, de 200 rug en de 100 school. Goed dat ik de 400 meter van mijn inschrijflijst heb geschrapt. Dat is de eerste afstand en dan zou ik al moe zijn voordat ik goed en wel begonnen was. De keerpunten op de rug gaan nog niet helemaal zoals ik zou willen, maar daar had ik rekening mee gehouden. Daar moet ik langer voor trainen. Ze zien er wel al beter uit en het oog wil ook wat. De 50 vrij zwem ik uiteindelijk in de estafette in 43+. Er zit dus blijkbaar toch nog wel veel in dat lijf van mij, wat er ook uit wil komen. Genoten heb ik van de races. Op 0,04 van een sec verliezen is niet erg. Dat betekent een spannende strijd. Dat heb ik liever dan winnen met 3 sec. In mijn hoofd zit het nog steeds goed. Ik kan nog steeds tot het uiterste gaan. En eigenlijk, nee, dat is! toch het belangrijkste.
